انگور فرنگی
بر طبق تحقیق برترین های جهان انگور فرنگی بوته بادوامی است که طول آن به دو متر می رسد. گیاه شاخه های چوبی دارد و بدون ساقه مرکزی است.
برگ های آن معطر و رنگ سبز تیره دارند و بر روی شاخه های بلند گیاه به صورت یک درمیان جفت یا خوشه بیرون می آیند.
در بهار گل های سفید مایل به سبز از محور خوشه ها آویزان شده و بعدا به میوه ارغوانی تیره انگور فرنگی تبدیل می شوند
به فارسی «انگور فرنگی» و به ترکی «فرنگ اوزومی» گفته می شود. در اصطلا ح مازندران در نور و کجور «گالش انگور» و «گالش انگورک» و در رودسر «دیوانگوری» نامیده می شود. گیاه شناسان هندی نام اصلی این گیاه را grossularia.R و سایر نام ها را نام های مترادف ذکر می کند.
این گیاه بومی مناطق شمال و مرکزی اروپا و غرب آسیاست و به صورت خودرو در خاک های مرطوب در جنگل های شمال می روید.
ترکیبات شیمیایی انگور فرنگی
از نظر ترکیبات شیمیایی در برگ های تازه گیاه، وجود اسید سیانید ریک گزارش شده است.
در میوه انگور فرنگی تیغ دار، مقدار قند (حدود ۷ درصد دکستروز و لوولوز) و در حدود ۱/۵درصد اسیدهای آزاد، نظیر سیتریک اسید، مالیک اسید و وینیک اسید و در میوه نرسیده سوکسی نیک اسید، کمی مواد آلبومینوئیدی، تانن و... یافت می شود.
در تخم آن مقادیری لعاب وجود دارد.در غنچه ها و جوانه های گیاه، اسانس روغنی فرار وجود دارد. در میوه آن مالیک اسید، سیتریک اسید، تارتاریک اسید و پکتین مشخص شده است. در اسانس جوانه های آن نوپینن، ال سابی نن و دی- کاریوفیلن یافت می شود.
خواص درمانی انگور فرنگی
میوه های انگور فرنگی سرد و خشک است.
1)خنک کننده است
2) ملین است
3) مسکن سردرد است
4) مدر است
5) دم کرده ی برگها و سرشاخه ها به عنوان مدر استفاده می شود.
6) برای تسکین رماتیسم خوب است
7) قابض است
8) در موارد نقرس و ورم مفاصل و سنگ کلیه اثر مفید دارد
9) در درمان اغلب انواع میگرن و سرفه ها و سیاه سرفه مفید است
10) غرغره ی جوشانده ی آن برای تسکین گلودرد و ورم لوزه و بندآوردن خونریزی از لثه مفید است
مضرات انگور فرنگی
زیاده روی در خوردن میوه انگور فرنگی مضر است و اختلالاتی را به وجود می آورد.