نام: جاستین درو بیبر (به انگلیسی: Justin Drew Bieber)
تاریخ تولد جاستین بیبر:( ۱) مارس ۱۹۹۴
محل تولد جاستین بیبر: کانادا – استردفورد انتاریو
فعالیت های هنری جاستین بیبر: خواننده و بازیگر کانادایی
سبک ها: پاپ ، آر اند بی ، دنس
سرگرمی های جاستین بیبر: فوتبال بسکتبال اسکیت گلف!
رنگ مورد علاقه جاستین: سبز و بنفش
ساز مورد علاقه جاستین بیبر: گیتار و پیانو
عدد مورد علاقه جاستین: 6!
خواننده های مورد علاقه جاستین بیبر : کریس براون (Chris Brown) آشر (Usher) تی بن Ti bone و ...
برنامه ی تلویزیونی مورد علاقه جاستین بیبر: امریکن آیدول (AMERICAN iDOL)
اوایل زندگی جاستین بیبر:
جاستین بیبر در لندن (انتاریو) به دنیا آمد و در شهر استردفورد (انتاریو) بزرگ شد ، مادرجاستین بیبر «پتی مالته» وقتی که ۱۸ ساله بود جاستین را باردار شد ، وقتی جاستین ۲ ساله بود پدرش «جرمی بیبر» برای ازدواج با زن دیگری پتی را طلاق داد و مادرش او را به تنهایی و با درآمد کمی که از کارش بدست می آورد بزرگ کرد.
در حالی که جاستین بزرگ می شد مادرش نحوه ی نواختن پیانو ، درام ، گیتار و ترومپت را به او آموخت ، اوایل سال ۲۰۰۷ زمانی که جاستین بیبر ۱۲ ساله بود در مسابقه ای محلی که در شهر استردفورد برگزار می شد شرکت کرد و آهنگی از نی-یو به نام «So Sick» را خواند و به رتبه دوم رسید.
سپس مادرجاستین بیبر فیلم هایی از این مسابفه را در یوتوب گذاشت تا دوستان و آشنایان آن را ببینند ، پتی که متوجه علاقه مردم به فیلم های پسرش شد شروع به گذاشتن فیلم های جدیدی از جاستین در یوتوب کرد ، او به این کارش ادامه داد تا این که بازدید از ویدیوهای پسرش به ۱۰ میلیون رسید.
حرفه موسیقی جاستین بیبر
جاستین بیبر,عکس جاستین بیبر,عکسهای جاستین بیبر
بعد از محبوبیت ویدیو های جاستین بیبر در یوتوب «اسکوتر براون» به طور تصادفی یکی از ویدیوهای جاستین بیبر را مشاهده کرد ، براون که تحت تاثیر استعداد بیبر قرار گرفته بود ، شروع به تماشای تمام ویدیوهای او در مسابقه ی مدرسه کرد و در نهایت با پتی تماس گرفت تا پیرامون استعداد فوق العادهٔ پسرش صحبت کند.
پتی در ابتدا علاقه ایی به این که پسرش یک سوپر استار شود نشان نمی داد اما بعد از مدتی رضایت داد تا براون ، جاستین را برای ضبط چند آهنگ آزمایشی به آتلانتا ببرد ، یک هفته ی بعد براون ، جاستین بیبر را با «آشر» خواننده ی معروف پاپ و آر اند بی آشنا کرد ، به این ترتیب بود که جاستین بیبر به گروه سرگرمی ریموند و براون (شرکت سرگرمی آشر ریموند و اسکوتر براون) پیوست ، در اکتبر ۲۰۰۸ جاستین بیبر قرارداد خود را با کمپانی ایسلند رکوردز امضا کرد و اسکوتر براون مدیر برنامه های او شد ، در همان زمان جاستین به همراه مادرش به آتلانتا نقل مکان کرد.
اولین آهنگ جاستین بیبر:
در جولای سال ۲۰۰۹ اولین تک آهنگ جاستین بیبر با نام «یک بار» در رادیو منتشر شد ، این آهنگ در اولین هفته ی انتشارش توانست رتبه ۱۲ را در جدول صد اثر برتر کانادا و رتبه ی ۱۷ را در جدول صد اثر برتر بیلبورد بدست آورد ، اولین آلبوم جاستین بیبر به نام «دنیای من» در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ روانه بازار شد ، سه تک آهنگ این آلبوم به نام های «یک دختر تنها» ، «مرا دوست بدار» و «دختر محبوب» در جدول صد اثر برتر بیلبورد جز ۴۰ اثر برتر شدند.
در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۹ جاستین آهنگ «روزی در کریسمس» را به مناسبت کریسمس برای رئیس جمهوری آمریکا ، باراک اوباما و بانوی اول «میکله اوباما» در کاخ سفید اجرا کرد («روزی در کریسمس» را استیو واندر در سال ۱۹۶۷ برای کریسمس خواند و مایکل جکسون برای کریسمس ۱۹۷۰ آن را باز خوانی کرد)
جاستین بیبر همچنین در پنچاه و دومین مراسم جوایز گرمی حاضر شد ، در همان شب پس از مراسم گرمی ، جاستین به همراه ۸۴ ابر خواننده ی دیگر برای خواندن آهنگ خیریه «ما دنیاییم ۲۵ برای هائیتی» که به مناسبت بیست پنچمین سالگرد ترانه ی «ما دنیاییم» و جمع آوری کمک برای زلزله زدگان هائیتی باز خوانی می شد به استدیویی رفتند.
جاستین در بین خوانندگان حاضر جوان ترین بود (ما دنیاییم نوشته ی مایکل جکسون و لایونل ریچی برای کمک به قحطی زدگان آفریقا به همراهی ۴۳ تن از ابر خوانندگان آن زمان بعد از مراسم گرمی در سال ۱۹۸۵ ضبط شد)
جاستین بیبر و کسب درآمد از موهایش:
حالت خاص موهای جاستین بیبر در بین دختران نوجوان محبوب است و استایل موهای او در بین پسران جوان بسیار کپی شده*است.این نوع استایل پس از جاستین بیبر در بین لزبینها نیز مجبوبیت پیدا کرده*است.
در فوریه ۲۰۱۱، جاستین بیبر فرم موهای خود را تغییر داد و آن را کوتاه کرد. پس از کوتاه کردن،جاستین قسمتی از موهایش را برای فروش در سایت ای*بی قرار داد که پس از ۹۸ پیشنهاد، به قیمت ۴۰،۶۶۸ دلار به فروش رفت. سپس سودش را به یک مؤسسهٔ حفاظت از حیوانات بخشید.
مذهب
من یک فرد مذهبی نیستم. من یک روحانیام ... من باور دارم که یک قدرت بالاتر از هدایت در زندگی همه وجود دارد! من برای تایید کردن دعاهایم به کلیسا نمیرم و به جای این کار تمرکز بر دعا کردن به صورت خصوصی با خدا میکنم ... ما آدمهای مذهبی زیادی داریم. من سعی ندارم به اونها توهین کنم ولی فکر کنم اونها گم شدند و فقط به کلیسا میرن ... ولی برای من اینطور نیست. من به کلیسا نمیرم ولی به جاش تمرکز بر دعا کردن میکنم. مردم میتونن بگن که «اگر تو به کلیسا نمیری پس مسیحی نیستی!» اما هستم. من با او حرف میزنم.
قابل ذکر است که جاستین در اواخر سال ۲۰۱۱ میلادی عکس مسیح را بر روی پای چپش خالکوبی کرد.
اسکوتر براون، مدیر برنامه یهودی جاستین بیبر و کسی که اولین بار استعداد وی را در اینترنت کشف و او را به دنیای حرفهای موسیقی وارد کرد در مصاحبه با روزنامهٔ هاآرتص، نخستین بار پرده از گرایشهای یهودی جاستین برداشت. همچنین اسکوتر براون در فیلم مستند «جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز» بیان کرد که جاستین قبل از شروع همه کنسرتهایش ابتدا دعای «شیما» (نیایش یهودیان) را با گروه موسیقیاش زمزمه میکند و پس از آن دعای مسیحیان را میخواند، اسکوتر براون در بخش دیگری از این فیلم میگوید: «کودکانی وجود دارند که قربانی یهودی ستیزی هستند، آنها با دیدن این فیلم با کسی که هم فرهنگ خودشان است آشنا میشوند و من هم به همین دلیل احساس خیلی خوبی دارم.
شایعهٔ پیوند جاستین بیبر با یهودیت پس از سفر او به اسرائیل در ماه آوریل ۲۰۱۱ و در ادامهٔ «تور دنیای من» پررنگتر شد. در این سفر از طرف اسکوتر براون، تقاضای ملاقات جاستین با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل صورت گرفت که بعداً عنوان شد این تقاضا از سوی نتانیاهو رد شده است. خود جاستین بیبر سفر به اسرائیل را صرفاً جهت اجرای کنسرت ذکر کرده و هرگونه ارتباط این سفر با سیاست را رد نموده است. این در حالیست که قرار بود بیبر با کودکان اسرائیلی آسیب دیده از حملات موشکی حماس دیدار کند ولی به جای آن ۷۰۰ بلیط رایگان به کودکان اسرائیلی مرز اسرائیل با غزه جهت شرکت در کنسرتش در تل آویو بخشید.
شایعات مبنی بر یهودی بودن بیبر پس از شرکت او در مراسم عروسی دان کیتر (گیتاریست یهودی گروهش) در تورنتو بالا گرفت. در آن مراسم بیبر با کلاه کیپا (کلاه سنتی یهودیان) شرکت کرده بود تا به ریشههای یهودی گروهش احترام بگذارد.
همچنین جاستین و پدرش هنگام حضور در اسرائیل بر بدن خود خالکوبیای (تاتو) حک کردند. در این تاتو کلمه «یشوا» (عیسی) به حروف عبری نوشته شده است.
اعتقادات
او در فوریهٔ ۲۰۱۱ با مجلهٔ رولینگ استون مصاحبهای انجام داد. از او سوال شد که آیا، معتقد است که انسان تا قبل از ازدواج، نباید رابطهٔ جنسی داشته باشد؟ بیبر پاسخ داد: «من اعتقاد دارم که نباید با کسی سکس داشت مگر اینکه آن شخص را دوست داشته باشی.» سپس نظر بیبر را دربارهٔ سقط جنین پرسید. او جواب داد: «من اعتقادی به این کار ندارم. مثل این میمونه که یک بچه رو بکشی!» اما وقتی از بیبر دربارهٔ سقط جنین ناشی از حاملگی ناخواسته و تجاوز به عنف سوال کرد، او جواب داد: «خوب. من فکر میکنم که این اتفاق به راستی خیلی ناراحت کنندهاست، اما هر اتفاقی یک دلیل دارد. من نمیدونم که چطور برای این کارشون (سقط جنین) این دلیل (حاملگی ناخواسته) رو میارن! من تا حالا در این موقعیت قرار نگرفتم، پس نمیتونم دربارهٔ این عمل قضاوت کنم.» در برخی از مصاحبهها، بیبر دربارهٔ همجنسگرایی صحبت کرد؛ او توضیح میدهد: «هر کسی اختیار اعمال خودش را دارد. این کار روی برخورد من با آن شخص تاثیر نمیگذارد و همچنین نباید روی رفتار هیچکس دیگری تأثیر داشته باشد». اما رولینگ استون اظهار میکند که: «مشخص نیست که آیا جاستین بیبر، همجنسگرایی را به عنوان یک سبک زندگی، قبول دارد یا خیر». او همچنین یکی از اعضای «پروژهٔ بهتر میشود» که پروژهای درباره حمایت از حقوق همجنسگرایان است، میباشد.
وقتی در مصاحبهای از بیبر دربارهٔ استفاده از صحنههای سکسی و جنسی در موزیک ویدئوها سوال شد؛ او از این که این کار را در هنر موسیقی انجام میدهند ابراز ناراحتی کرد و گفت: «میخواهم خط مایکل جکسون را دنبال نمایم». او اضافه کرد که: «تا همیشه فقط یک مایکل جکسون خواهد بود. او همه چیز را درست انجام میداد. ترانههایش احمقانه یا خارج از خطوط وی نبودند. هر فردی دوست دارد که شانس این را داشته باشد که به جایگاهی همچون وی دست یابد، یعنی در آن سطح و منزلت. من هم همین طور. نمیخواهم خیلی زود بزرگ شوم. بسیاری از مردم که این را میخواهند، در اشتباه هستند». بیبر یکی از هوادارن و تاثیر پذیرفتگان از مایکل جکسون است. او بارها در مصاحبههایش از وی سخن گفتهاست. او در ۳۸امین مراسم اهدای جوایز موسیقی آمریکا در سال ۲۰۱۰، پس از دریافت جایزهاش گفت: «میخواهم از مایکل جکسون قدردانی کنم. بدون مایکل جکسون هیچ یک از ما اینجا نبودیم». بیبر همچنین از هواداران خوانندگان سیاهپوست، همانند: بویز تو من و توپاک شکور است. او میگوید: «موسیقی، موسیقی است. من کاملاً از مایکل جکسون و بویز تو من و دیگر هنرمندان سیاه پوست تاثیر گرفتهام. اینها کسانی هستند که من دوستشان دارم و برام فرقی نمیکند که آنها چه رنگی هستند. مایکل [جکسون] قادر بود که تمام بینندگان را از کوچکترین تا بزرگترینشان را تحت تاثیر قرار دهد. او هیچ وقت خودش را محدود نمیکرد. او خیلی بزرگ بود. همه دوستش داشتند و او هدف من است. میخواهم همانند او مردم را شاد کنم، الهامگرشان باشم و همه را تحت تأثیر خود قرار بدم». این تاثیر بیبر از جکسون، در آثار و رفتار او بسیار مشهود است به طوری که تلویزیون ABC، بیبر را «مایکل جکسون فردا» نامیدهاست. در اکثر آثار بیبر همانند ترانهها و موزیک ویدئوها، نشانههایی از جکسون است؛ همانند ترانههای «دعا»، «بزرگتر» و «اولین رقص» و در موزیک ویدئوی ترانهٔ «عزیزم» و همچنین حرکات رقصش و نوع اجرای کنسرتهایش و رفتار و پوشش لباسهایش. او هوادار سیاستهای باراک اوباما است اما میگوید که علاقهای به این که ساکن آمریکا و یک شهروند آمریکایی باشد ندارد. او زادگاهش، کانادا را این گونه توصیف میکند: «بهترین کشور دنیا» و برای این جمله، میزان بالای سلامتی و امنیت در کشورش را به عنوان دلیل مثال زد.